Resulullah (s.a.a) herkesten daha hekim, daha halim, daha şecaatli, daha adil ve daha şefkatli idi. Eli, kendisine helal olmayan kadına kesinlikle dokunmamıştır.

Her Müslüman ilk vazifesi Allah’a iman etiği gibi, onun seçiği elçiye de iman etmesi gerekir. Buna Kur’an’ın çeşitli ayetlerinde vurgu yapılmıştır; ezcümle Bakara suresinin son ayetlerinde.

İnsanlar bir tek ümmet idi. Sonra Allah, müjdeleyici ve uyarıcı olarak peygamberleri gönderdi.

İnsan dünya için, mal toplama hırsı ve benzeri şeyler için bu kelimeyi söylememelidir.

Ehl-i Beyt mektebine mensup alimler ittifakla, Resulullah'ın (s.a.a) babalarının Hz. Adem'e kadar istisnasız muvahhid oldukları ve hiç bir zaman şirke, küfre bulaşmadıkları görüşündeler.

And olsun, size içinizden bir peygamber geldi ki, zahmet çekmeniz onu incitir ve üzer.

Allah onu öyle bir çağda yolladı ki, insanlar sapmışlardı, şaşırmışlardı. Fitne yoluna ayak atmadaydılar; olmayacak şeyler, onları doğru yoldan alıkoymuştu.

Muhammed sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir, ancak o Allah'ın Resulü ve peygamberlerin sonuncusudur.

Kim “Subhanellah” derse, Allah Teala bu zikre karşılık kıyamet günü ona cennette bir ağaç diker.

Ümmetimin içerisinde bidatler ortaya çıktığında âlim ilmini ortaya koymalıdır; kim bunu yapmazsa Allah’ın laneti ona olsun.

Allah-u Teala Muhammed (s.a.a)’den daha üstün ve daha hayırlı bir varlık yaratmamıştır.

Allah Teala, O’nun kalbini herkesin kalbinden daha yumuşak, daha huşulu, daha itaatli ve daha büyük gördü.

Hz. Peygamber’in mübarek ismini, İlahi emir gereği Muhammed künyesini ise Ebu’l Kasım koydular.

Allah ancak siz Ehlibeyt'ten her türlü kötülüğü gidermek ve sizi tertemiz kılmak ister.

Allah ve mellekleri Peygamber'e salât ederler. Ey iman edenler! Siz de ona salat edin ve içtenlikle ona selam verin.