Peygamberin Mantıksız İşlere Karşı Çıkması
PEYGAMBER’İN (S.A.A) MANTIKSIZ İŞLERE KARŞI ÇIKMASI
Peygamber’in (s.a.a) süt annesi Halime şöyle nakleder:
“Peygamber (s.a.a) üç yaşında iken, bir gün bana şöyle dedi: “Anne! Neden iki kardeşimi (maksat Halime’nin kendi çocuklarıdır) gündüzleri görmüyorum?”
“Evladım! Onlar gündüzleri koyunları otlatmak için çöle gidiyorlar” dedim.
Peygamber (s.a.a): “Ben neden onlarla birlikte gitmiyorum” diye sordu.
Arzettim ki: “Onlarla birlikte çöle gitmeyi istiyor musun?”
Peygamber (s.a.a): “Evet” dedi.
Ben ertesi gün Peygamber’in (s.a.a) saçına yağ sürdüm, gözlerine sürme çektim ve onun korunması için bir muska da boynuna astım. Ama çocukluktan saçma sapan ve mantıksız işlere karşı çıkan Peygamber (s.a.a), onu hemen boynundan çıkarıp attı. Sonra bana dönerek şöyle buyurdu:
“Anneciğim! Bu nedir?! Benimle, beni koruyacak birisi vardır!”[1]
